Apollo Tapınakları´nın danışmanları yani kahinler ve kahineler, ilkönce kendilerini kutsal suyla yıkamak zorundaydılar Tapınakların önünde, “pelanos” denen bir ücret ödenirdi Pelanos, kehanet yapacaklara yönelik bir ön sunuydu, Plutarch tapınakların önünde, hayvan kurban edildiğini de yazar Halktan 7 “drachma” ve 2 “obol” alınırdı Özel istekler için 6 obol ödeniyordu Bir drachma, 6 obol ediyordu Daha üst düzeydeki istek sahiplerinden, onbir kez daha fazla ücret alınırdı Bir diğer hazırlayıcı test ise, Apollo´nun izin verip vermeyeceği yönündeydi Bunun için kurban edilecek olan keçi, kutsal suyla yıkanırdı Eğer kurban hareketsiz kalırsa, Apollo isteği onaylamıyordu, eğer kurban çırpınır ve kurtulmaya çalışırsa Apollo isteği onaylıyordu ve cevap verilebiliyordu Bundan sonra hayvan sunağa yatırılır ve kesilirdi Pythia´nın yani kahinenin bulunduğu yere geçilemediğinden, kurbanlar kesildikten sonra içeri yollanırdı

Bu arada, soruyu soran kişi sorusunu yazılı olarak görevli rahibe verirdi Rahibelerin söylediği Apollo´ya övgü şarkıları arasında, rahip soru kağıdını özel rahibeler aracılığıyla, Apollo ve Dionysus heykellerinin bulunduğu özel bölmede bulunan Pythia´ya gönderirdi Pythia, üç ayaklı bir sehpada veya taburede otururdu Tanrı Dionysus, transı simgeliyordu, üç ayaklı sehpa Apollo´nun simgesiydi ve onun oturduğu yer olarak kabul ediliyordu Pythia´nın içine Apollo´nun geldiğine inanılıyordu Her kehanetten önce Pythia, bir kez daha yıkanıyor ve temizleniyordu, kutsal defne yaprakları çiğniyor ve kutsal sudan içiyordu Özel kokular arasında Pythia, transa geçiyor ve tanrısal kattan gelen kehaneti içeren kutsal sözcükleri haykırarak söylüyordu Trans esnasında Pythia´nın söylediği sözcükler ilk bakışta, saçmasapandı Pythia´nın çılgınca hareketleri, bugünkü anlamda “self-hipnoz” yani kendi kendine hipnoz olarak tanımlanmaktadır Pythia´nın anlaşılmaz sözcükleri doğal olarak yorumlanmaktaydı Aslında Pythia´lar birer medyumdular ama dönemin tarzına uygun olarak şiirsel bir dille yani mısralar halinde kehanet yapıyorlardı Pythia´nın kehanetleri rahibeler tarafından yazılıyor ve bir kopyası müşteriye verilirken, öteki kopyası tapınağın arşivinde saklanıyordu Ne yazık ki, bu arşivden geriye birşey kalmadı